Pat Garret and Billy the Kid (1973)

Επιμέλεια, παρουσίαση: Θήτα Κάπα

Από την ενότητα αυτή θα σας παρουσιάζουμε κινηματογραφικές ταινίες που είδαμε, μας άρεσαν και που σαν κύριο χαρακτηριστικό έχουν την αντοχή τους μέσα στο χρόνο. Δηλαδή σα να λέμε ταινίες που είδαμε και ξαναείδαμε και που ευχαρίστως θα τις ξαναβλέπαμε …

Θα σας γυρίσω 40 χρόνια πίσω, στο 1973, για να σας παρουσιάσω μια εργάρα του εκπληκτικού και αγαπημένου μου σκηνοθέτη, …του ΣΑΜ ΠΕΚΙΝΠΑ, το “Pat Garret and Billy the Kid”.

Αξίζει τον κόπο όμως να πούμε λίγα λόγια για το σκηνοθέτη: BLOODY SAM λοιπόν, το παρατσούκλι που είχε δώσει το Χόλυγουντ στον αιρετικό Πεκίνπα, που για την ιστορία, γεννήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου του 1925, στο Φρέσνο της Καλιφόρνια και πέθανε πριν γίνει καλά-καλά 60 χρονών στις 28 του Δεκέμβρη το 1984, στο αγρόκτημά του στο Μεξικό. Μέθυσος, ιδιοφυΐα, βρομόστομος, αιρετικός μα πραγματικά ένα σπάνιο ταλέντο... όπως κι αν τον πεις, δίκιο θα έχεις. Ο πρώτος "πανκ" σκηνοθέτης του Χόλυγουντ. Η σκηνές βίας που εκτυλίσσονται στα έργα  του, είναι πραγματικά ποιητικές. Οι ταινίες του τολμώ να πω είναι όλες αριστουργήματα και δεν θέλω να πιστέψω ότι, όπως διάβασα, κάποιοι επιχειρούν να γυρίσουν σε ριμέικ τις ταινίες του. Θα ήτανε απόλυτη ιεροσυλία!

Ας πούμε όμως  για την ταινία:

Στο Νέο Μεξικό του 1881 ο πρώην παράνομος Πατ Γκάρετ που έχει γίνει σερίφης και εξυπηρετεί τα συμφέροντα των κτηματιών, θα αναγκαστεί να συγκρουστεί με τον πρώην φίλο του, το διαβόητο Μπίλι δε Κιντ, αγνοώντας ότι και ο ίδιος δεν είναι παρά πιόνι στη σκακιέρα μιας νέας τάξης πραγμάτων στην Άγρια Δύση. Πρόκειται για μια πάλη συνειδήσεων που περιστρέφεται γύρω από τη φιλία και τα αδιέξοδα που αυτή πολλές φορές μας οδηγεί. Ο θεατής δυσκολεύεται να διακρίνει το καλό απ’ το κακό. Η διαμάχη τους θα έχει μοιραία κατάληξη αλλά καλύτερα να μη σας πω περισσότερα και σας χαλάσω την προβολή. Πρόκειται για ένα κλασσικό, εκπληκτικό γουέστερν, από τα καλύτερα που έχουν γυριστεί ποτέ. Άλλωστε ο πολύς Πεκίνπα θεωρήθηκε μαιτρ του είδους. Θα ήτανε παράλειψη αν δεν σας έλεγα, ότι το στόρυ βασίζεται σε πραγματικά ιστορικά γεγονότα της εποχής του. Η φωτογραφία και το μοντάζ της ταινίας είναι απίστευτα όμορφα.

ΠΑΙΖΟΥΝ: Κρις Κριστόφερσον, Τζέιμς Κόμπερν και σ’ ένα  ρόλο έκπληξη, ο Μπομπ Ντίλαν ο οποίος ξετυλίγει το υποκριτικό του ταλέντο και έγραψε την υπέροχη μουσική της ταινίας. Ένα από τα ωραία τραγούδια που ακούγεται στην ταινία είναι και το υπέροχο και χιλιοδιασκευασμένο, “Knocking on heaven's door”.

Το "Psycho Movies" μεταδίδεται στο non stop του Ψυχώ Radio...