Gary Moore (4 Απριλίου 1952 – 6 Φεβρουαρίου 2011)

Ο Robert William Gary Moore γεννήθηκε στις 4 Απριλίου το 1952 στο Belfast της Ιρλανδίας και είναι αναγνωρισμένος παγκοσμίως ως ένας από τους μεγαλύτερους κιθαρίστες και μουσικούς. Στην καριέρα του που χρονολογείται από τη δεκαετία του 1960, ο Moore έπαιξε με καλλιτέχνες όπως οι Phil Lynott και Brian Downey κατά τη διάρκεια της εφηβείας του, οδηγώντας τον σε συμμετοχές με ιρλανδέζικες μπάντες όπως οι Skid Row και οι Thin Lizzy. Έχει μοιραστεί την σκηνή με τεράστιες προσωπικότητες της blues & rock όπως οι B.B. King, Albert King, Colosseum II, George Harrison και Greg Lake, έχοντας επίσης μια ιδιαίτερα επιτυχημένη σόλο πορεία.

Ο Gary Moore ξεκίνησε την ενασχόληση του με την μουσική σε πολύ νεαρή ηλικία, αποκτώντας μια κακοποιημένη ακουστική κιθάρα στην ηλικία των οκτώ. Οι πρώιμες μουσικές επιρροές του ήταν καλλιτέχνες όπως οι Albert King, Elvis Presley, The Shadows και The Beatles, αλλά αργότερα, έχοντας δει τους Jimi Hendrix και τους  John Mayall Bluesbreakers στη γενέτειρά του το Μπέλφαστ, το στυλ του θα εξελιχθεί σε έναν ήχο blues-rock, που θα είναι η κυρίαρχη μορφή της καριέρας του στη μουσική. Η Μεγαλύτερη επιρροή του ήταν ο κιθαρίστας Peter Green των Fleetwood Mac, που ήταν ο μέντορας του όταν έπαιζε στο Δουβλίνο. Το 1968, σε ηλικία 16 ετών, θα μετακομίσει στο Δουβλίνο για να ενταχθεί στους Skid Row (όχι την γνωστή hard rock μπάντα, αλλά μια Ιρλανδέζικη blues-rock) με τους Noel Bridgeman και Brendan "Brush" Shiels. Με αυτή την μπάντα θα κερδίσει φήμη στην μουσική βιομηχανία και κάπως έτσι θα ξεκινήσει η συνεργασία του με τον Phil Lynott, που μαζί το 1973, θα συμμετάσχουν στους Thin Lizzy μετά την αποχώρηση του Eric Bell. Ο Lynott, επίσης, έπαιξε στο album του Moore «Run for Cover» το 1985 για να ακολουθήσει δυστυχώς ο θάνατος του το επόμενο έτος.

Σε όλη του την πορεία, ο Gary Moore έχει αποτελέσει κύρια επιρροή για πολλούς αξιοσημείωτους κιθαρίστες, όπως οι Vivian Campbell, Patrick Rondat, John Norum, Paul Gilbert, Gus G, Slash, Joe Bonamassa, Doug Aldrich, Zakk Wylde, Randy Rhoads, John Sykes και Kirk Hammett. Πειραματίστηκε με πολλά είδη μουσικής και στην μουσική του διακρίνονται στοιχεία rock, jazz, blues, country, electric blues, hard rock και heavy metal. 

Ο Moore κυκλοφόρησε το πρώτο σόλο άλμπουμ του «Grinding Stone» το 1973, ως "the Gary Moore Band", το οποίο έλαβε το βραβείο Album of the Year. Το 1978 η σόλο καριέρα του συνεχίστηκε με τη βοήθεια του Phil Lynott. Ο συνδυασμός της blues με βάση την κιθάρα του Moore και η φωνή του Lynott, παρήγαγαν τα "Parisienne Walkways", το οποίο έφθασε στα κορυφαία δέκα στο UK τον Απρίλιο του 1979 και το album “Black Rose: A Rock Legend” των Thin Lizzy, το οποίο έφθασε στο νούμερο 2 του UK album chart.

Μετά από μια σειρά δυνατών rock albums, ο Gary Moore επέστρεψε στον blues ήχο το 1990 με το «Still Got the Blues», με τις συμμετοχές των Albert King, Albert Collins και George Harrison. Παρέμεινε στη blues μορφή μέχρι το 1997, όταν επέστρεψε στο σκληρότερο ροκ, αλλά με πιο ήπιο, πιο ποπ και προσανατολισμένο στην μπαλάντα ήχο, με το «Dark Days in Paradise», για να ακολουθήσει μια ακόμη αλλαγή το 1999 με το «A Different Beat» όπου πειραματίστηκε με μοντέρνους χορευτικούς ρυθμούς. Επέστρεψε ξανά στην blues με το «Back to the Blues» το 2001, όπου και παρέμεινε μέχρι το τέλος.

Ο Gary Moore πέθανε από καρδιακή προσβολή στην ηλικία των 58, κατά τις πρώτες πρωινές ώρες της 6η Φεβρουαρίου του 2011. Εκείνη την εποχή, ήταν σε διακοπές με μια φίλη στο Kempinski Hotel στην Estepona της Ισπανίας. Ο θάνατός του επιβεβαιώθηκε από τον manager των Thin Lizzy, Adam Parsons. Οι εξετάσεις αποκάλυψαν πως πιθανή αιτία του θανάτου του ήταν μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ. Κηδεύθηκε στο νεκροταφείο του ST Margaret, Rottingdean, στο Ανατολικό Σάσεξ, της Αγγλίας, σε μια ιδιωτική τελετή με μόνο την οικογένεια και τους στενούς φίλους παρόντες.

Η απώλεια του είναι ένα τεράστιο πλήγμα στην παγκόσμια μουσική, όσο τεράστια είναι όμως και η κληρονομιά του. Μαέστρος της κιθάρας, εξαιρετική φωνή, δημιουργικότατος μουσικός. Αυτό ήταν και αυτό θα παραμείνει…