Γράφει ο Notis
Υπάρχουν κάποια πράγματα που είναι πραγματικά αδύνατο να τα
περιγράψεις σε κάποιον και να τον κάνεις να σε παρακολουθήσει με προσοχή και
αληθινό ενδιαφέρον. Όχι αν δεν είναι ομοϊδεάτης σου, όχι αν δεν έχει τα ανάλογα
βιώματα, όχι αν δεν τον αγγίζουν παρόμοιοι συναισθηματισμοί ή ακόμα χειρότερα,
παρόμοιοι «ρομαντισμοί». Όμως, τι θα ήταν οι προσπάθειες μας, αν δεν υπήρχαν
και αυτοί που αδιαφορούν; Καλό και θεμιτό να μοιράζεσαι διάφορα με κάποιους που
συμφωνούν και σε κατανοούν, άλλα η πραγματική αξία έρχεται σαν καταφέρεις να
κεντρίσεις το ενδιαφέρον και αυτού που «το ίδιο του κάνει». Έχοντας λοιπόν την απατηλή
εντύπωση πως σου τράβηξα την προσοχή, συνεχίζω…
Επικρατεί μια παράλογη τάση ο κόσμος να συνοδεύει με
απαξίωση οτιδήποτε γίνεται κατ’ εξακολούθηση ή επαναλαμβάνεται συχνά και αυτό
δημιουργεί ψευδείς εντυπώσεις και ηθελημένη αδιαφορία. Πόσο μάλιστα όταν
ανακοινώσεις και πληροφορήσεις γίνονται από το πλέον διαδεδομένο μέσο
κοινωνικής δικτύωσης (τι αηδιαστική αναλήθεια είναι αυτός ο ορισμός) που δεν
είναι άλλο από το Facebook. Πως λοιπόν να μεταδόσεις
τον ενθουσιασμό και την δουλειά σου μέσω αυτού του δικτύου, όταν αυτά
συνοδεύονται από φανερή απαξίωση η αδιαφορία; Στην συγκεκριμένη περίπτωση σαφώς
και αναφέρομαι στα web radios.
Καλώς η κακώς υπάρχουν χιλιάδες και ο καθένας από εμάς έχει κάνει «Like» σε 2-3 (η και
περισσότερα) από αυτά, έτσι καθημερινά
βλέπουμε δεκάδες ανακοινώσεις στον «τοίχο» μας, με αποτέλεσμα να τις
παραβλέπουμε σχεδόν όλες. Αυτή είναι και η μεγαλομανία ή το «ψώνιο» του Έλληνα:
να παρουσιάζει ένα προφίλ στο Facebook που καμία σχέση δεν έχει με τον πραγματικό εαυτό του,
κάνοντας Likes σε εκατοντάδες σελίδες και groups, απλά για να προσποιηθεί στους
εικονικούς φίλους του, ότι έχει πολλά ενδιαφέροντα. Τι τα θέλεις τόσα αφού δεν
σκοπεύεις να ασχοληθείς με κανένα;
Το γεγονός πως ο Ψυχώ
Radio βγαίνει και πάλι στον
ιντερνετικό «αέρα» μετά από απουσία αρκετών μηνών, είναι κάτι που θα θέλαμε να
χαροποιεί πολλούς. Για κάποιους δεν φαντάζει και τόσο σημαντικό ή ικανό να
διαταράξει την ηλεκτρονική τους καθημερινότητα, όμως πίστεψε με, είναι
σημαντικό. Είναι σημαντικό γιατί αποτελεί πια ένα από τα μακροβιότερα web only radios στην
Ελλάδα, είναι σημαντικό γιατί δημιουργήθηκε και υποστηρίχτηκε από ανθρώπους που
αγαπούν αυτό που κάνουν, είναι σημαντικό γιατί γεννήθηκε με μοναδικό σκοπό να
αναβιώσει το καλό ραδιόφωνο η πιο συγκεκριμένα, τις καλές εκπομπές του
ραδιοφώνου, καθώς ποτέ δεν παρουσίασε 24ωρο πρόγραμμα, είναι σημαντικό για τις
ατελείωτες ώρες δουλειάς που χρειάστηκαν από τον ίδρυση του μέχρι σήμερα, χωρίς
«εξωτερικές» βοήθειες, χωρίς τις απαραίτητες γνώσεις, χωρίς οικονομική
υποστήριξη τρίτων, χωρίς την παρέμβαση επαγγελματιών που ανάλογα την αμοιβή
τους, είναι ικανοί να στήσουν εκπληκτικά πράγματα. Είναι σημαντικό, γιατί χωρίς
τα παραπάνω, έχει πετύχει αρκετά και έχει συμβάλλει με τα πενιχρά μέσα που
διαθέτει, στη αναγνώριση αρκετών που συνεργάστηκαν μαζί του (είτε καλλιτεχνών
& δημιουργών είτε παραγωγών). Τουλάχιστον αυτό πιστεύουμε εμείς…
Έχω αναφερθεί πιο αναλυτικά στις δυσκολίες (βλ. «Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο;»)
και τα προβλήματα που παρουσιάζονται ενώ δεν τα περιμένεις, οπότε δεν έχει
νόημα να αναφερθώ ξανά σε αυτά (αν και πραγματικά αξίζει, θεωρώ, να τους ρίξεις
ένα βλέφαρο). Αυτό που έχει σημασία είναι πως το αδύνατο έγινε και πάλι δυνατό
και επιχειρείται πλέον μια νέα αρχή, που σκοπεύει στο να ανοικοδομήσει από το
μηδέν ένα όνειρο που έφτασε τόσο κοντά στο να πραγματοποιηθεί, αλλά δεν τα
κατάφερε εξαιτίας εξωγενών παραγόντων που αφορούν το αθάνατο ελληνικό κράτος
και την ματαιοδοξία και κυρίως, αυτών που αδυνατούν να πιστέψουν σε όνειρα η να
συμβάλλουν στην πραγματοποίηση τους. Συχνά σε προδίδουν πράγματα που δεν
περιμένεις να το κάνουν, αλλά ακόμα και σε αυτές τις ομολογουμένως πολύ δύσκολο
να τις χειριστείς, καταστάσεις, η πείρα είναι ο καλύτερος σύμβουλος. Η πείρα,
οι ελάχιστοι που πιστεύουν η αναγνωρίζουν τις προσπάθειες σου και οι φίλοι –
συνάδελφοι που η επιμονή τους είναι το «σπρώξιμο» που χρειάζεται για να πας
λίγο παραπάνω και να μην τα παρατήσεις. Μακάρι όλοι να μπορούσαν ή να ήταν
πρόθυμοι να πιστέψουν σε κάτι το ίδιο όσο εσύ, αλλά αυτό δεν συμβαίνει ποτέ και
πουθενά στην ζωή σου και πρέπει να μάθεις να ζεις με αυτή την διαπίστωση για να
μην παρασυρθείς από αυτόν τον ορμητικό χείμαρρο που ονομάζεται απογοήτευση. Έτσι
κι αλλιώς, δεν λένε πως οι λίγοι είναι που πετυχαίνουν τα πολλά; Ε, αυτό είναι
κάτι που αξίζει να το πιστέψεις!
Ξεκινά λοιπόν και πάλι ο Ψυχώ και η έναρξη του ορίστηκε για
τις 19 του Νοέμβρη. Αυτή την φορά
χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς special guests και ειδικές εκπομπές, μπαίνοντας κατευθείαν στο «ψητό», με
λιτό όσο και ουσιαστικό πρόγραμμα και με ένα απέριττο site, προσαρμοσμένο στις ανάγκες της
εποχής (;), πιο ραδιοφωνικό και φιλικό. Φιλοδοξεί να γίνει μια καθημερινή
συνήθεια, μια ζεστή παρέα, όπου θα ακούμε και θα κουβεντιάζουμε ενδιαφέροντα
πράγματα και η συμμετοχή του κόσμου κρίνεται απαραίτητη και επιθυμητή. Απόψεις,
προτάσεις, ιδέες, ενημέρωση, μια καλησπέρα, οτιδήποτε ικανό να γεμίσει όμορφα
τον χρόνο μας και το μουσικό soundtrack όλων αυτών, άφησε το επάνω μας! Αυτή την φορά θα είμαστε πιο
αυθόρμητοι απ’ όσο πρέπει (!), πιο αληθινοί απ’ όσο χρειάζεται, πιο ερασιτέχνες
επαγγελματίες! Οι εκπομπές θα είναι λίγες και καλές, γιατί είναι πλέον κοινή
απόφαση κάθε «Ψυχάκια» (παραγωγού η ακροατή) πως μόνο όσοι έχουν το ραδιόφωνο
στο αίμα τους, νιώθουν «Ψυχώ» και πιστεύουν στα όνειρα, μπορεί να αποτελούν
μέρος αυτής της μοναδικής παρέας για την οποία είμαστε υπερήφανοι. Τις
υπόλοιπες ώρες, θα παίζει η καλύτερη μουσική non stop και αγαπημένα τραγούδια όλων μας.
Όλα αυτά τα χρόνια, στην πορεία μου στο ραδιόφωνο, γνώρισα
πολύ καλούς συναδέλφους, ανθρώπους που ζούνε για το ραδιόφωνο, με εκπληκτικές
μουσικές γνώσεις ή επικοινωνιακά χαρίσματα και γι’ αυτό νιώθω ειλικρινά πολύ
τυχερός. Πολλοί από αυτούς έμειναν «άστεγοι» όταν το κράτος αποφάσισε να
κλείσει, να ξεπουλήσει η να «παραχωρήσει» (μυρίζει μίζα;) συχνότητες και αυτό
μαζί με την ευγενική συμμετοχή των δισκογραφικών εταιρειών (ακόμα μυρίζει
μίζα…), διέλυσε στην κυριολεξία τα fm. Όλοι μας όμως, αφού
μείναμε άστεγοι αλλά και νωρίτερα, είχαμε δυστυχώς την ίδια ιδέα: Να φτιάξουμε
τον δικό μας σταθμό! Αυτό για να το κάνεις στα fm πρέπει να
έχεις μπάρμπα τον Πάγκαλο (για να τα φάτε μαζί) και τις καταθέσεις της E.N.D σε τράπεζα του Καναδά! Έτσι η μόνη λύση
που απέμενε ήταν το ίντερνετ. Αλλά οι Έλληνες, ακόμα κι αν μοιραζόμαστε το ίδιο
όνειρο, δεν μπορούμε να τα βρούμε ούτε κι εκεί. Ο καθένας μας, ήθελε τον δικό
του σταθμό, όπως ίσως τον φανταζόταν όλα αυτά τα χρόνια, έτσι δεν καταφέραμε
ποτέ να συνυπάρξουμε κάτω από την ίδια ηλεκτρονική στέγη. Κάποιοι από αυτούς
πέρασαν και στην επίθεση, χωρίς να συνειδητοποιούν πως δεν κάνουν κακό σε έναν,
αλλά σε όλους. Κάποιοι άλλοι έκαναν πραγματικά αξιόλογες προσπάθειες και είναι
κρίμα που πρέπει να αντιμετωπιζόμαστε ανταγωνιστικά. Όμως, τι δυνατή ομάδα θα
είχαμε κάνει αλήθεια, αν συνεργαζόμασταν όλοι μαζί…
Ανοίγει λοιπόν τις πόρτες του ο Ψυχώ Radio στις 19/11
και θα βρίσκεται εδώ: www.psychoradio.tk. Ελπίζει να σε έχει και εσένα εκεί (είτε διαβάζεις αυτό το
κείμενο είτε έχεις κάνει Like στην Facebook Page μας και ασχολείσαι με τις
ανακοινώσεις μας). Όλα αυτά τα δεινά που βιώνει η χώρα μας δεν μας αφήνουν
ανεπηρέαστους και σίγουρα όχι αμέτοχους, θα προσπαθήσουμε όμως πολλά από αυτά
να τα αντιμετωπίσουμε με χιούμορ και Ψυχώ διάθεση. Από την άλλη, έχει
επιβεβαιωθεί κάθε μας υποψία, κάθε κρυφός μας πόθος, κάθε ενδόμυχος φόβος, κάθε
τρελή φιλοδοξία: Μετά από όλα αυτά που περάσαμε τον τελευταίο χρόνο, καταφέραμε
να βγούμε και πάλι στον «αέρα», όχι αλώβητοι μα σίγουρα πεισμωμένοι και αυτό
είναι σίγουρα Ψυχώ. Άλλα ως εκεί. Δεν πάει άλλο. Και όπως θα μας ακούσεις συχνά
να λέμε φέτος, την 5η μας σαιζόν:
«Πιο Ψυχώ, Πεθαίνεις!»
Καλά να περάσουμε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου