Michael Hutchence (1960 - 1997)

Γράφει ο Notis

Ο Michael Kelland John Hutchence υπήρξε Αυστραλός μουσικός και ηθοποιός. Ήταν ιδρυτικό μέλος, τραγουδιστής και στιχουργός των INXS από το 1977 μέχρι τον θάνατο του το 1997. Υπήρξε επίσης ιδρυτικό μέλος (μαζί με τον Ollie Olsen) των Max Q και ηχογράφησε και σόλο υλικό που κυκλοφόρησε μετά τον θάνατο του. Έπαιξε επίσης και σε αρκετές ταινίες, όπως τα «Dogs in Space» (1986) και «Frankenstein Unbound» (1990). Σύμφωνα με τον ιστορικό της ροκ μουσικής, Ian McFarlane: «Ο Hutchence ήταν το αρχέτυπο του ροκ σόουμαν. Απέπνεε απροκάλυπτη σεξουαλικότητα με ένα macho style και ήταν ιδιαίτερα ευκίνητος και πληθωρικός στις κινήσεις του πάνω στην σκηνή…»

Η Ιδιωτική ζωή του αναφερόταν συχνά στον αυστραλιανό και διεθνή Τύπο, με μια σειρά από ερωτικές σχέσεις με μοντέλα σημαντικές ηθοποιούς, και τραγουδίστριες. Ιδιαίτερη αναφορά είχε γίνει για την σχέση του με την τηλεοπτική παρουσιάστρια Paula Yates, πριν εκείνη χωρίσει με τον Bob Geldof, με την οποία απέκτησε και μια κόρη το 1996 την Heavenly Hiraani Tiger Lily Hutchence! Ο θάνατος του, σύμφωνα με τον ιατροδικαστή της Νέας Νότιας Ουαλίας, οφείλεται σε αυτοκτονία. Το 2000 έφυγε και η Paula Yates από υπερβολική δόση και η κόρη της πέρασε στην επιμέλεια του Geldof.

Ο Michael Hutchence γεννήθηκε στο Sydney στις 22 Ιανουαρίου το 1960. Λίγα χρόνια μετά η οικογένεια του μετακομίζει στο Hong Kong όταν ο πατέρας του θα βρει θέση εργασίας σε μια αυστραλιανή εταιρεία εμπορίας. Εκεί ο Michael θα ξεκινήσει μια πολλά υποσχόμενη καριέρα στο κολύμπι, αλλά θα τερματιστεί μετά από ένα ατύχημα (έσπασε άσχημα το χέρι του). Τότε είναι που θα αρχίσει ένα δείχνει έντονο ενδιαφέρον για την ποίηση και θα παρουσιάσει ζωντανά και το πρώτο του τραγούδι σε ένα τοπικό κατάστημα παιχνιδιών.

Στα μέσα της εφηβείας του κοντά στο 1972, η οικογένεια του θα επιστρέψει στην Αυστραλία. Θα γνωριστεί με τον Andrew Farris στο Killarney Heights High School, θα γίνουν καλοί φίλοι και μαζί με τα αδέρφια του πρώτου θα ξεκινήσουν απόπειρες για συγκρότημα, κάνοντας τις πρόβες τους στο γκαράζ των Andrews. Θα σχηματίσουν τους Doctor Dolphin μαζί με τους συμμαθητές τους Kent Kerny και Neil Sanders  και η παρέα θα ολοκληρωθεί με την συμμετοχή του κιθαρίστα Garry Beers και του Geoff Kennelly στα drums, από το κοντινό Forest High School. Την ίδια περίοδο (1976) όταν ο Michael ήταν 15 χρονών, θα χωρίσουν οι γονείς του.

Το 1977, μια νέα μπάντα, The Farriss Brothers, ιδρύθηκε, με τον Tim Farriss στην κιθάρα, τον νεαρό αδερφό του Andrew στα πληκτρα και τον μικρό τους αδερφό Jon στα τύμπανα. Ο Hutchence θα αναλάβει τα φωνητικά, ο Beers το μπάσο και ο Kirk Pengilly την κιθάρα και το σαξόφωνο. Η μπάντα έκανε το ντεμπούτο της στις 16 Αυγούστου 1977 στο Whale Beach.

Το 1978 οι γονείς των Farris θα μετακομίσουν στην δυτική Αυστραλία και θα πάρουν μαζί τους τον Jon που ήταν ακόμα στο γυμνάσιο. Οι υπόλοιποι, αφού θα τελειώσουν την δευτεροβάθμια εκπαίδευση τους, θα συνεχίσουν για λίγο καιρό την μουσική ως The Vegetables και αργότερα ως The Farriss Brothers ξανά θα ξεκινήσουν να ηχογραφούν κάποια demos και θα ανοίγουν τις ζωντανές εμφανίσεις στις rock pubs των Midnight Oil. Το 1979 θα αλλάξουν το όνομα τους σε INXS. Το 1980 θα κυκλοφορήσουν το πρώτο τους single "Simple Simon" / "We Are the Vegetables" για να ακολουθήσει μετά το ντεμπούτο album τους INXS.

Ο Michael θα γίνει το βασικό πρόσωπο των INXS, ο άνθρωπος που «τραβά» τις κάμερες και όλοι μιλούν για την σκηνική του παρουσία, αν και οι στενοί του φίλοι και συγγενείς, υποστηρίζουν πως σαν χαρακτήρας ήταν πολύ πιο εσωστρεφής από αυτό που φαινόταν στην σκηνή. Θα γράψει σχεδόν όλα τα τραγούδια του συγκροτήματος μαζί με τον Andrew Farriss, ο οποίος δηλώνει πως η προσωπική του επιτυχία ως τραγουδοποιός, οφείλεται στην «ιδιοφυία» του Hutchence.

Το πρώτο του σόλο single ήταν το "Speed Kills" που κυκλοφόρησε στις αρχές του 1982 για το soundtrack της ταινίας Freedom.

Ακολουθούν μια σειρά από συμμετοχές και βραβεύσεις. Το φαινόμενο INXS και Michael Hutchence είναι παγκόσμιο. Τα τραγούδια τους γίνονται νούμερο ένα σε πολλές χώρες και τα posters με την μορφή του Hutchence κοσμούν χιλιάδες εφηβικά δωμάτια. Στον Michael θα προταθούν διάφοροι πρωταγωνιστικοί ρόλοι σε ταινίες τους οποίους δεν θα αρνηθεί. Το 1984 θα κερδίσει το βραβείο Best Songwriter μαζί με τον Andrew και Most Popular Male για τον ίδιο. Ο Bob Geldof θα τους καλέσει να εμφανιστούν σε συναυλίες της Live Aid  και κάθε solo single (κυρίως για soundtracks ταινιών) του Michael θα γνωρίσει τεράστια επιτυχία. Γενικότερα στα μέσα της δεκαετίας του ’80 και έπειτα ο Michael πρωταγωνιστεί σε ταινίες, συμμετέχει σε τραγούδια και albums και εμφανίζεται σε διάφορα events. 

Το 1987 οι INXS θα κυκλοφορήσουν το Kick, το album που θα τους πάει πολύ ψηλά, με τεράστιες επιτυχίες όπως τα "New Sensation", "Never Tear Us Apart", "Devil Inside" και το "Need You Tonight". Για το τελευταίο έγραψαν: «Το τραγούδι δεν είναι περίπλοκο στιχουργικά. Είναι η απόδοση του Hutchence, που τραγουδά με έναν γοητευτικό ψίθυρο, με την εκπληκτική λαγνεία μιας τίγρης που κυνηγά τη νύχτα… Έτσι και ο Hutchence ξέρει πως το θήραμα θα έρθει τελικά σ 'αυτόν!  Όλα αυτά τα στοιχεία κάνουν το τραγούδι τόσο sexy και funky όσο δεν το κατάφερε ποτέ κάποιο λευκό rock συγκρότημα…»

Τον Σεπτέμβριο του 1988, η μπάντα σάρωσε τα MTV Video Music Awards, με το βίντεο του "Need You Tonight/Mediate" να κερδίζει σε 5 κατηγορίες!

Το 1989 ο Hutchence θα συνεργαστεί περαιτέρω με τον Ollie Olsen των Whirlywirld (είχαν συνεργαστεί ξανά κυρίως σε διασκευές τραγουδιών που έκανε ο Hutchence για soundtracks σε τραγούδια του Olsen) για να σχηματίσουν ένα project με τίτλο Max Q. Στο συγκρότημα θα συμμετάσχουν μουσικοί από τις προηγούμενες μπάντες του Olsen, Whirlywirld, No και Orchestra of Skin and Bone. Θα κυκλοφορήσουν ένα ομότιτλο άλμπουμ και τρία singles: "Way of the World", "Sometimes" και "Monday Night by Satellite". Οι Max Q θα διαλυθούν το 1990.

Με τους Max Q ο Michael Hutchence θα βγάλει έναν διαφορετικό χαρακτήρα, κάτι που φαίνεται να έκρυβε καιρό καταπιέζοντας τον. Με μια συγκλονιστική ερμηνεία στο “Way Of The World” θα εξερευνήσει την σκοτεινή πλευρά της μουσικής του και μαζί με τον Olsen, θα δημιουργήσουν ένα από τα πιο καινοτόμα άλμπουμ χορευτικής μουσικής της δεκαετίας. Αυτό το album χαρακτηρίστηκε ως «η πιο σημαντική δήλωση του Hutchence…». 

Στις 22 Νοεμβρίου το 1997, ο Michael Hutchence βρέθηκε νεκρός σε ένα δωμάτιο ,ξενοδοχείου στο Σίδνεϊ, κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες.

Στις 6 Φεβρουαρίου 1998 μετά από αυτοψία του ιατροδικαστή Derrick Hand, αποφασίστηκε πως ο θάνατος του οφείλεται σε αυτοκτονία καθώς βρισκόταν σε κατάθλιψη και υπό την επήρεια αλκοόλ και ναρκωτικών.

Η πρώην φίλη του Kym Wilson και ο φίλος της Andrew Reyment, ήταν οι τελευταίοι άνθρωποι που τον είχαν δει ζωντανό και υποστηρίζουν πως ακόμα περίμενε τηλέφωνο από την Paula Yates, ανησυχώντας για το αν θα έφερνε την κόρη τους στην Αυστραλία.

Ένα άλλο στοιχείο ήταν ένα μήνυμα που είχε αφήσει στον τηλεφωνητή της μανατζερ του, Martha Troup που έλεγε: "Marth, Michael here. I've fucking had enough…" Όταν εκείνη επέστρεψε το τηλεφώνημα δεν πήρε καμία απάντηση.

Στις 9:54 πμ μίλησε στο τηλέφωνο με την πρώην κοπέλα του Michele Bennett, η οποία δήλωσε πως ακουγόταν αναστατωμένος, έκλαιγε και έλεγε πως είχε ανάγκη να την δει. Η Bennett έφτασε στην πόρτα του περίπου στις 10:40 π.μ., αλλά δεν υπήρξε καμία απάντηση.

Το σώμα του Hutchence ανακάλυψε η καμαριέρα του ξενοδοχείου στις 11:50 πμ. Η αστυνομία ανέφερε τα εξής:

«Ήταν σε ένα γονατιστή θέση κοιτάζοντας την πόρτα. Είχε χρησιμοποιήσει την ζώνη του για να δέσει έναν κόμπο στην κορυφή της πόρτας, στο αυτόματο κλείσιμο και το κεφάλι του είχε πιαστεί τόσο δυνατά μέσα στην θηλειά, που η πόρπη είχε σπάσει…»

Μετά τον θάνατο του ο Geldof και η Yates έδωσαν κατάθεση στην αστυνομία για τα τηλεφωνήματα που είχαν ανταλλάξει με τον Michael. Η Yates μέσα σε όλα δήλωσε: «Ήταν φοβισμένος και έλεγε πως δεν μπορούσε να αντέξει ούτε λεπτό μακριά από το μωρό του (την κόρη του). Ήταν πολύ αναστατωμένος και δήλωνε πως δεν ξέρει πως θα ζήσει χωρίς να δει την Tiger…». Επίσης υποστήριξε ότι ο Geldof του είχε πει επανειλημμένα: "Μην ξεχνάς, είμαι υπεράνω του νόμου", αναφερόμενος στην επιρροή του λόγω Live Aid. Στην κατάθεση της είπε πως είχε ενημερώσει τον Michael ότι η ακρόαση για την επιμέλεια του παιδιού είχε αναβληθεί για τις 17 Δεκεμβρίου, έτσι δεν μπορούσε να φέρει την κόρη τους στην Αυστραλία όπως είχε προβλεφθεί αρχικά. Υποστήριξε επίσης πως της είπε πως θα τηλεφωνούσε ο ίδιος στον Geldof για να αφήσει την κόρη του να έρθει στην Αυστραλία.

Η κατάθεση του Geldof στην αστυνομία άλλα και οι ανακρίσεις του ιατροδικαστή, λένε πως ο Michael είχε γίνει κτητικός, καταχρηστικός και απειλητικός. Κάποιος στο δωμάτιο του ξενοδοχείου δίπλα στο 524 (του Michael) λέει πως άκουγε δυνατές φωνές στις 5 τα ξημερώματα και ο ιατροδικαστής διαπίστωσε με ικανοποίηση (!) πως ήταν ο Hutchence που διαφωνούσε με τον Geldof.

Το 1999 η Yates σε μια τηλεοπτική συνέντευξη, ισχυρίστηκε πως ο θάνατος του Hutchence μπορεί να προήλθε από ασφυξία εν ώρα αυτοερωτισμού (!),σε αντίθεση με προηγούμενες δηλώσεις της σε αστυνομία και ιατροδικαστή, υποστηρίζοντας πως δεν ήταν αυτοκτονία αφού δεν υπήρξε κάποιο σημείωμα.

Το 2000 η Patricia Glassop (μητέρα του Michael που ειχε ξαναπαντρευτεί) και η αδερφή του Tina Schorr, έδωσαν μια συνέντευξη στο This Morning, υποστηρίζοντας πως η Yates είχε απειλήσει αρκετές φορές τον Michael πως θα έκανε κακό στον εαυτό της και στο παιδί, αν εκείνος δεν την παντρευόταν και πίστευαν πως αυτή την απειλή είχε επαναλάβει και την ημέρα του θανάτου του, ώστε να τον οδηγήσει στην αυτοκτονία.

Στις 27 Νοεμβρίου το 1997 η σωρός του Michael μεταφέρθηκε στον καθεδρικό του St. Andrew's από τα μέλη της μπάντας και τον νεαρό αδερφό του Rhett με μουσική συνοδεία το "Never Tear Us Apart". Ο Nick Cave, στενός φίλος του Michael, τραγούδησε το "Into My Arms" αφου πρώτα ζήτησε να απενεργοποιηθούν οι τηλεοπτικές κάμερες. Ο Rhett στο βιβλίο που έγραψε το 2004 Total XS, υποστηρίζει πως την προηγούμενη της κηδείας στο γραφείο τελετών, η Yates έβαλε ένα γραμμάριο ηρωίνης στην τσέπη του Hutchence.

Ο Bono των U2, καλός φίλος του Hutchence (είχαν συνεργαστεί και στο καταπληκτικό τραγούδι “Slide Away”) έγραψε το "Stuck in a Moment You Can't Get Out Of" το οποίο λέγεται πως αναφέρεται στον Michael. Σε μια συνέντευξη του το 2005, ο Bono παραδέχτηκε πως θεωρούσε πολύ θλιβερό το γεγονός πως δεν είχε φροντίσει να περάσει περισσότερο χρόνο παρέα με τον Michael. Η Ali (σύζυγος του Bono) είχε συναντήσει τον Michael στην διάρκεια ενός ταξιδιού της στην Αυστραλία και δήλωσε πως της είχε φανεί, πολύ επισφαλής και ταραγμένος… 

Η διαφορά μεταξύ των οικογενειών Geldof και Hutchence που αφορούσαν την μικρή Tiger συνεχίστηκαν. O Geldof μετά τον θάνατο της Yates υιοθέτησε νόμιμα την μικρή, ενάντια στης επιθυμίες της Patricia και της Tina, που διαφώνησαν επίσης όταν ο Geldof αποφάσισε να αλλάξει το επώνυμο της μικρής σε Hutchence-Geldof. Τον Ιούλιο του 2009, η Patricia διαμαρτυρήθηκε ότι ο Geldof είχε εμποδίσει την πρόσβαση στην εγγονή της, για τρία ολόκληρα χρόνια.

Η Patricia πέθανε στις 21 Σεπτεμβρίου 2010 και η Tiger δεν ήταν παρούσα στην κηδεία, λόγω του φόβου που είχε ο Geldof για την προσοχή που θα μπορούσε να δημιουργηθεί. Ο θείος της Rhett, δήλωσε πως είχε λάβει συλλυπητήρια από τον Geldof, πως είχε μιλήσει με την Tiger και πως συμφώνησε πως ήταν σωστό να κρατήσουν την 14χρονη μακριά από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

15 χρόνια μετά και το μυστήριο που καλύπτει τον χαμό του Michael Hutchence, δεν έχει αποκαλυφθεί. Ούτε πρόκειται να αποκαλυφθεί ποτέ. Οι μαρτυρίες και οι δηλώσεις που ακολούθησαν ακόμη και από συγγενικά πρόσωπα, εμφανίστηκαν σε καιρό που δεν μπορούσε να υπάρξει αντίλογος, γιατί κανείς δεν ζούσε να τις διαψεύσει. Ο Michael έφυγε και μαζί του πήρε το πλούσιο ταλέντο του και την εκπληκτική του σκηνική παρουσία. Ακόμα και αν δεν γνωρίζεις τραγούδια της μετέπειτα καριέρας του, η την δουλειά του στους Max Q, αποκλείεται, σε όποια ηλικία κι αν βρίσκεσαι, να μην έχεις τραγουδήσει κάποιο κομμάτι των INXS, σε όποιον μουσικό χώρο κι αν ανήκεις. Στην τελική, αυτή είναι η καλύτερη παρακαταθήκη που αφήνουν σε εμάς, όλοι αυτοί οι σπουδαίοι καλλιτέχνες που είτε μας άφησαν νωρίς, είτε όχι.

Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, μαζί με τον Michael θυμάμαι και τον Θανάση, έναν φίλο που έφυγε επίσης νωρίς, άδικα και τραγικά, λόγω ίσως του «θερμού» του χαρακτήρα. Ήταν τσαμπουκάς ο Θανάσης, δεν έκανε ποτέ πίσω και δεν δείλιασε ούτε μπροστά στο όπλο που τον σημάδευε.

Τα αξέχαστα εκείνα χρόνια στο Λύκειο, ο Θανάσης υπέγραφε της καλλιτεχνικές του δημιουργίες, με το ψευδώνυμο Max. Ήταν φανατικός οπαδός του Michael Hutchence, όχι τόσο στην πορεία του με τους INXS, όσο στην solo καριέρα του και ιδιαίτερα με τους Max Q. Μάλιστα, υποστήριζε πως είχε πραγματοποιήσει αυτό το μακρινό ταξίδι στην Αυστραλία, για να μπορέσει να αποχαιρετήσει τον αγαπημένο του καλλιτέχνη από κοντά και συχνά μας διηγούνταν με συγκίνηση τα όσα είχε αντικρίσει εκεί.

Αυτή είναι η δύναμη της μουσικής. Οι αναμνήσεις και οι στιγμές που την συντροφεύουν. Θανάση, το επόμενο τραγούδι, είναι από τους Max Q και παίζει φυσικά, για εσένα…

You are born into this world

Looking down the barrel of a gun

And those who hold the gun

Want you to work fast and die young

And if you don't work

If you don't obey

They'll make you live in fear till your dying day

Those who govern hold the gun to your head

With religions, corporations, proud of blood

They've shed

Whether it's God or the bomb

It's just the same

It's only fear under another name

And the corporate snakes coming in to feed

On that pathetic fact known as human greed

Skin and bone being raked over those hot coals

This dump never seems to give time for human soul

And all those things that we have learnt

No time for questions, you'll just get burnt

You'll just get burnt

Whether it's God or the bomb

It's just the same

It's only fear under another name

And those words crush you flat

Like your skull's under a brick

And the fear's so damnned strong

That it makes you sick

And you can see right through those eyes

That make you fear, that make you lie

And you're taught to hold high

Yet you wonder why

Dumb values forced upon you by the

Living lie

Whether it's God or the bomb

It's just the same

It's only fear under another name