Όταν φθίνουν οι οπώρες… ανθίζει η ψυχή μου!!!

Γράφει ο Mike Psycho_Wolf

Πράγματι λοιπόν, εδώ και πολλά χρόνια, βλέπω στον εαυτό μου ότι όταν «φθίνουν οι οπώρες» (aka φθινόπωρο) ανοίγει η καρδιά μου.  Δεν νομίζω ότι μπορώ να το εξηγήσω πλήρως και για να είμαι ειλικρινής ούτε και με ενδιαφέρει γενικά.  Κάποια πράγματα αρκεί που τα αισθανόμαστε και ας μην έχουν εξήγηση.  Από αυτά αποτελούμαστε και αυτά απαρτίζουν την ύπαρξή μας.  Ευκαιρία όμως έψαχνα, να κάνω μία ανασκαφή στο θέμα και να δω πόθεν πηγάζει, οπότε ιδού.  Συγχωρήστε μου ίσως την ελαφρά ασάφεια κα δείτε το για αυτό που είναι: έκφραση απλών σκέψεων και συναισθημάτων πάνω σε μία παρεξηγημένη εποχή του χρόνου.

Μάλλον βασικότερος παράγοντας είναι βέβαια η βελτίωση στη θερμοκρασιακή συμπεριφορά της καθημερινότητας.  Πώς να το κάνουμε, δεν την πάω τη ζέστη.  Στην πυρά στέλνουν τα πτώματα, ενώ στον πάγο συντηρούν στο διηνεκές όσους θεωρούν σημαντικούς.  Αυτό από μόνο του κάτι λέει…  Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε ότι το φθινόπωρο είναι ένα πρελούδιο του χειμώνα με τις βέλτιστες κατά τη γνώμη μου θερμοκρασίες, ειδικά στην εύκρατη ζώνη που ζούμε, τότε συμπληρώνει μία πολύ αισιόδοξη εικόνα.

Το φθινόπωρο, περισσότερο ίσως και από την άνοιξη, σηματοδοτεί μία νέα αρχή.  Είναι η προετοιμασία της φύσης να αποβάλει από πάνω της τα μη αξιοποιημένα απομεινάρια της ετήσιας παραγωγής, για να θρέψει την επόμενη.  Η άνοιξη τι έχει να κάνει από εκεί και πέρα;  Απλά κάθεται και δρέπει τους καρπούς που με κόπο το φθινόπωρο προετοίμασε.  Πφφφφ!!!

Μα και για τον δικό μας ανθρώπινο - και πέρα για πέρα αφύσικο – ετήσιο κύκλο, το φθινόπωρο αποτελεί το ξεκίνημα της χρονιάς.  Θέλετε σχολική, θέλετε ακαδημαϊκή, θέλετε εργασιακή, σχεδόν σε κάθε φάση της ζωής μας, το φθινόπωρο είναι το νέο ξεκίνημα.  Αμέσως μετά την ανάπαυλα του καλοκαιριού, με φορτισμένες μπαταρίες και όρεξη για να δούμε τι νέο έχει να μας δώσει αυτή η χρονιά.  Σίγουρα κάθε αρχή και δύσκολη βέβαια, και σαφώς υπάρχει μία δυσκολία να φύγουμε από τη ραστώνη και να μπούμε στη δράση, αλλά αυτό είναι στον άνθρωπο και στο πόσο είναι της δράσης ή της αδράνειας

Στο βάθος του όμως και εκεί που βρίσκεται η ψυχή του φθινοπώρου, είναι η προετοιμασία για την στροφή προς τα έσω.  Ετοιμάζοντας τον κόσμο γύρω για τις χαμηλότερες θερμοκρασίες του χειμώνα, ουσιαστικά μας δίνει μία θαυμάσια ευκαιρία να προετοιμαστούμε και εμείς για μία εμβάθυνση στον εαυτό μας.  Η ουσιώδης δουλειά βέβαια γίνεται τον χειμώνα, μα το φθινόπωρο είναι που μπορεί κανείς να μαζέψει τα εφόδιά του.  Η ψυχή μας ετοιμάζεται να κάνει ακριβώς ό,τι αναφέρθηκε παραπάνω για την φύση.

Όντας μεταξύ του έξω και του έσω, μεταφορικά και κυριολεκτικά, έχουμε την ευκαιρία να δημιουργήσουμε τους συνδετικούς κρίκους μεταξύ των δύο αυτών κόσμων.  Έτσι όταν έρθει η νάρκη και η εσωστρέφεια του χειμώνα, να έχουμε εύκαιρα όλα τα εργαλεία και τα υλικά για να αναδομήσουμε κομμάτια του εαυτού μας ή να ανακαλύψουμε ανεξερεύνητες πτυχές του.

Βασική προϋπόθεση σαφώς, το ενδιαφέρον του καθενός μας για αυτές τις στροφές προς τα έσω, αλλά αυτό είναι μία άλλη ιστορία από μόνο του…  Άλλοι ενδιαφέρονται για την αναζήτηση της μεγαλοπρέπειας στον εαυτό τους και άλλοι για τον σουλεϊμάν τον μεγαλοπρεπή (τα μικρά γράμματα χρησιμοποιήθηκαν σκοπίμως και παρακαλώ τον «εκδότη» να τα διατηρήσει)…